Schoonheidsspecialiste Annemiek van Aerde: boksen om mensen te helpen
Als ze in de boksring staat of op haar motor jakkert, is ze ook gewoon Annemiek van Aerde, al zullen de meeste mensen haar kennen als eigenares van Schoonheidsinstituut Aerde in Gemert. “Ik ben nooit het type geweest dat je van een schoonheidsspecialiste verwacht.”
Met enige nuchterheid bezien is het pand van Aerde domweg een gebouw op zomaar een plek in Nederland, waar stenen zakelijk staan opgetast. Het had wat dat betreft evengoed in Lutjebroek of Stompetoren kunnen staan. Maar dit pand staat aan de Oude Bakelsedijk in Gemert, op een bedrijventerrein.
Waar een bedrijf thuishoort natuurlijk, al is het in dit geval zodanig weggestoken dat het lijkt alsof het dorp precies hier ophoudt. Eén stap verder en de weg is er onverhard. Daar kijk je uit over verlaten velden, op een bos in de verte. Zelfs de druipregen doet op deze winterse ochtend weinig af aan de schoonheid.
Sinds 1999 woont Annemiek van Aerde op deze plek. Een plek waar zakelijkheid en schoonheid samenkomen. Zoals bij Aerde. Alles is er tiptop in orde, keurig verzorgd, mooi. En het moet gezegd, dat maakt de combinatie met haar nieuwe hobby welhaast kolderiek. Sinds twee jaar bokst ze namelijk.
Bloemkooloren
Pardon? Het laatste waar je bij een schoonheidinstituut aan denkt zijn wel een beurs geslagen gelaat, bloedende wenkbrauwen en bloemkooloren. Of je gezicht moet na een duchtige matpartij een opknapbeurt kunnen gebruiken natuurlijk.
Niets van dat alles bij Annemiek. Haar verschijning is er één uit het boekje, voor zover dat voor schoonheidssaloneigenaressen bestaat dan toch. Elegant gekleed, gekapt en opgemaakt ontvangt ze haar bezoek met egards, neemt de jas aan en gaat dan voor naar een kleine spreekkamer in haar praktijk.
Gewoonlijk praat ze daar met cliënten over huidaandoeningen, laserbehandelingen, afslankmethodes en zo verder. Deze keer gaat het er over haar leven. En dat bevat tal van onvermoede wendingen, zo blijkt al gauw. Maar om terug te komen op dat boksen - en hoe een schoonheidsspecialiste daar in godsnaam bij komt: ze werd in maart 2019 gevraagd mee te doen aan een boksgala voor Stichting Leergeld.
Goed doel
“Ik had zelfs zoiets van: ik ga écht niet boksen, mensen zullen wel denken. Maar ik vind het heel mooi als je voor een goed doel iets kunt doen. Geld in een envelopje stoppen is te makkelijk. Ik wilde er iets voor doen en er ook nog lol aan beleven”, zegt Annemiek, met mondkapje op trouwens, zoals dat hoort in coronatijden.
Ze ontgrendelt fluks haar telefoon en al snel klinkt uit de kleine speakers haar naam, luidkeels uitgesproken door een brisante mannenstem; gejoel op de achtergrond. Het blijken beelden van het begin van haar wedstrijd in december 2019.
En dan plots die stoute kreet, die wat onwerkelijk aandoet omdat hij toch echt is bedoeld voor de elegante Annemiek van Aerde, schoonheidsspecialiste van beroep: ‘Kom op Miek, mep erop!’ “Dat is mijn familie die aan het gillen is”, verduidelijkt ze. “En toen begonnen we met boksen en hoorden we om ons heen: hé, ze boksen echt!”
Berg klappen
Ze deelde vrolijk een berg klappen uit, incasseerde er een stel en verloor uiteindelijk op punten. Maar ze haalde met de andere deelnemers mooi wel 20.000 euro op. “Ik zou het zo weer doen. Ik hou van die uitdagingen. Al wist ik echt niet waar ik aan begon. Ik had nog nooit naar boksen gekeken. Het is helemaal niet mijn ding. Eigenlijk.”
Nou ja, sinds kort hangt er toch doodleuk een kloeke bokszak aan het plafond, midden in haar woonkamer. “Ik zou niet weten waar ik hem anders moest hangen”, zegt ze verontschuldigend terwijl ze haar mondkapje opzij houdt om een slok koffie te nemen. “Ik vind het heerlijk er tegenaan te slaan. Je verstand op nul zetten en reageren. Het is lekker om los te gaan.”
En het is een aangename afleiding van de zaak, bekent ze, want daar is correctheid en netheid geboden. Al sinds 1995, toen ze haar bedrijf startte. Dat deed ze destijds voorzichtig, naast haar carrière in de zorg. Annemiek wilde eerst maar eens zien of het zou lukken. Ze had tenslotte nog nooit een eigen zaak gehad; werkte vanaf haar zeventiende in de zorg. Eerst als verpleegkundige in het ziekenhuis, later in de verslavingszorg.
Zelfdoding
“Ik ben dit naast het werk gaan doen omdat ik die baan steeds minder leuk vond. Ik kon niet meer tegen de negativiteit”, legt ze uit. “Mijn man was in 1993 overleden. Hij had zelfdoding gepleegd. Als er een verslaafde was die zei: ‘als je me niet opneemt, dan ga ik mezelf ophangen’, lag ik al plat. Ik dacht: ik ga een opleiding tot schoonheidsspecialiste volgen. Dan ben je alleen maar bezig met mensen die gezond en blij zijn, snap je? Rigoureus de andere kant op.”
Eerst ging ze op vakantie, in een poging de dood van Kees te verwerken. Ze startte haar motor en reisde naar Griekenland om er twee weken rond te toeren, op zoek naar zichzelf. “Ik merkte dat ik dat heel fijn vond. In het buitenland kenden mensen me niet. Ze spraken me niet aan als de weduwe van. Ze liepen niet met een boog om me heen. Toendertijd was zelfdoding best een taboe.”
Ze moest wennen aan het plotseling alleen zijn, bekent ze. “Dan denk je: oh mijn god, nu moet ik beslissen of ik links of rechts ga en dat kan ik niet overleggen. Rare dingen waar je dan aan denkt hè? Maar ook: niet bij de pakken neer gaan zitten. Al mag je best verdriet hebben, natuurlijk.”
Intuïtie
“Een jaar daarna heeft mijn broertje ook zelfdoding gepleegd. Je zit er dan zo’n stukje vanaf om hem achterna te gaan, of dat je in een depressie schiet, of aan de alcohol gaat of whatever. Ik had mijn pakkie toen wel gehad. Dan ben je echt niet bezig met bewuste keuzes maken. Ik heb puur op mijn intuïtie gewerkt, zat in de overlevingsstand.”
Annemiek doet haar relaas kalm en weloverwogen. Op een ontspannen manier. Naast de zware onderwerpen valt er genoeg te lachen. Bij gloedvolle anekdotes over haar leven bijvoorbeeld, zoals de vakanties met haar gezin, tien man groot, inclusief opa. En over hoe haar examinator haar motorrijbewijs plompverloren weigerde toen ze 21 was, omdat het destijds not done was voor een vrouw om motor te rijden. Ze is nu eenmaal geen doorsnee vrouw, beseft ze. “Ik ben ook nooit het type geweest dat je van een schoonheidsspecialiste verwacht.”
Wat voor type ze dan wel is? Ze noemt zichzelf een doorzetter, een onvermijdelijke constatering natuurlijk. En om de parallel met haar sport te trekken: een knokker. “Wat ik heb meegemaakt, heeft me wel gevormd. Het heeft me ook sterker gemaakt. Ik heb het geluk dat ik deze kracht heb meegekregen. Dat heeft me heel erg geholpen.”
Glorietijd
In 2003 hertrouwde ze, zakelijk ging het voortreffelijk. “Het was echt een glorietijd. Mensen kwamen uit Amsterdam, Haarlem noem maar op. Wij hadden toen de Ultra Shape, het eerste apparaat dat vet weghaalde.” In 2006 volgde de nieuwbouw, het deel van het pand waar ze nu haar verhaal vertelt.
Uiteindelijk scheidde ze van haar tweede man. Later had ze nog een vriend. “Relaties zijn best moeilijk omdat ik een heel zelfstandige vrouw ben. In het begin vinden mannen dat spannend, maar op een gegeven moment niet meer. Misschien heeft dat te maken met mijn generatie”, denkt ze hardop en lacht ingetogen. “Ik doe ook klussen in huis. Ik ga echt niet voor ieder akkefietje iemand vragen.”
Tijdens haar scheiding, midden in de financiële crisis, kende ze ook zakelijk een moeilijke periode. De coronamisère van nu betekent opnieuw een uitdaging. Maar angst dat het fout gaat, heeft ze niet. “Ik ben nog nooit bang geweest, zó raar. Ik heb geen angst. Stel, ik zou ooit de zaak verliezen, dan komt er wel iets anders. Ik heb altijd gezegd: ik kan ook in een caravan wonen als het moet.”
Herregistratie
Ze zou weer verpleegkundige kunnen worden, oppert ze. “Twee jaar geleden heb ik mijn BIG-herregistratie gedaan omdat schoonheidsspecialisten geen laserbehandelingen meer mochten uitvoeren, tenzij je BIG-geregistreerd was. Dus ik dacht: ik ga er gewoon voor, zes maanden één dag in de week naar school.”
Die herregistratie kwam niet alleen zakelijk goed uit, bleek vorig jaar. “Tijdens corona heb ik nog even als vrijwilligster geholpen in het Elkerliek ziekenhuis in Helmond en in het Zorghotel in Roermond.” Is er dus toch een overeenkomst tussen haar oude werk en haar bedrijf. “Ik help gewoon graag mensen.”
Aerde Schoonheidsinstituut
Oude Bakelsedijk 14
5421 WP Gemert
aerde.com
Info@aerde.com
0492-365599
linkedin.com/in/annemiek-aerde-van-b7060622/
facebook.com/AERDEschoonheidsinstituut
instagram.com/aerde95/
Download de gratis app van Heeze-Leende24 en mis niets → Apple | Android
